สมชาย เป็นคนหนึ่งที่เป็นที่ชื่นชอบของเพื่อนๆทั้งชายและหญิง เขาหน้าตาดี หุ่นดี เป็นนักกีฬา แถมยังเรียนเก่งอีกต่างหาก จึงมีเพื่อนหญิงหลายคนให้ความสนใจ บางคนก็แอบชอบ บางคนก็ชอบอย่างเปิดเผย แต่เขาก็ไม่สนิทสนมกับใครเป็นพิเศษ จนเพื่อนสาวบางคนบอกว่าเขาหยิ่ง ถือตัว ซึ่งจริงๆแล้วไม่ใช่อย่างนั้น ความจริงก็คือเขาอยู่โรงเรียนชายล้วนมาตลอดเลยไม่ค่อยกล้าพูดคุยกับผู้หญิง สงสัยแม่คงไม่ให้คุยกับคนแปลกหน้า ในห้องเดียวกัน คนที่เรียนเก่งพอๆกับเขาบางครั้งก็เก่งกว่ากลับเป็นผู้หญิง ผู้หญิงที่ดูจะตรงกันข้ามกับเขาทุกอย่าง เธอร่าเริง ไม่สวยแต่ดูดีมีบุคคลิกที่ผู้ชายไม่กล้าจีบ แต่เธอก็มีเพื่อนสนิททั้งชายและหญิงพอๆกัน ไม่ค่อยตั้งใจเรียน โดดเรียนเป็นประจำ แต่พอสอบเธอกลับทำได้ดี เรื่องสนุกๆก็เกิดขึ้นเมื่อสมชายเกิดปิ้งเธอเข้า ชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมสนใจเธอ อุไร ซึ่งไม่มีอะไรโดดเด่นเลย เวลาเรียนเขาก็แอบมอง บางวันก็พยายามนั่งเก้าอี้ที่อยู่ด้านหลังเธอ บ่อยๆเข้าชักมีคนสังเกตุ เพื่อนๆเริ่มแซวทำให้สมชายกับอุไรเป็นที่สนใจและพูดถึงกันอย่างกว้างขวาง วันนั้นเป็นวันเกิดของอุไร เธอกับเพื่อนจะโดดเรียนไปดูหนัง มีคนหนึ่งเสนอว่าชวนสมชายไปด้วยสิ เผื่อจะมีอะไรดีๆ วันนั้นสมชายโดดเรียนเป็นครั้งแรก ไปดูหนังกันกลุ่มใหญ่ แน่นอนทั้งคู่นั่งติดกัน พอหนังจบต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
รุ่งขึ้นเพื่อนๆของอุไรต่างรุมล้อม เมื่อวานนี้เป็นไงอยากรู้ อุไรถอนหายใจสงสัยลืมขออนุญาตแม่ว่าพูดกับคนแปลกหน้าได้มั้ย เขาดูหนังเงียบตั้งแต่ต้นจนจบ บางคนเก็บเอาความสงสัยไปถาม เขาตอบว่าไงรู้มั้ย เขาบอกว่าก็เขาชวนไปดูหนังนี่ครับ ขืนคุยกันหนังก็ไม่ได้ดูนะซี เออมึงฉลาด
ผ่านไปปีหนึ่ง เหตุการณ์ก็เป็นไปปกติ ทั้งคู่คุยกันบ้างแต่ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ พอเรียนวิชาเกษตรที่ว่าทุกคนจะต้องขุดแปลงปลูกผักกันทุกคน สมชายก็ไม่ต่างกับหนุ่มอื่นๆที่มีแฟนหรือกำลังเล็งกันอยู่ เขาแอบขุดแปลงเกษตรให้อุไรในตอนกลางคืน วีรกรรมครั้งนี้สร้างพระเอกขึ้นหลายคน สมชายก็เป็นหนึ่งในนั้น ทั้งคู่เหมือนจะดูไปได้ดี แต่พอขึ้นปีสุดท้าย หลายๆคนต่างสงสัย สมชายไปจีบสาวเรียบร้อยคนหนึ่ง ควงกันอย่างเปิดเผยอยู่ไม่นาน ก็เปลียนไปจีบอีกคน ตอนนี้แม่คงให้พูดกับคนแปลกหน้าแล้ว จนเรียนจบแยกย้ายกันไป ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างสมชายกับอุไร
เมื่อมาเจอกันในงานเลี้ยงรุ่น ทั้งคู่ก็มาพบกันหลังจากแยกย้ายกันไป ต่างก็แต่งงานมีครอบครัวที่น่ารัก และยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
"นี่ บอกหน่อยได้มั้ยทำไมตอนนั้นเธอถึงเลิกกันละ" ลูกคนช่างถามถามขึ้นมาเมื่อทั้งคู่นั่งร่วมโต๊ะกัน
"ใช่ๆ เล่าให้ฟังหน่อย"เสียงสนับสนุนหลายเสียงอยู๋
"ให้อุไรเขาเล่าแล้วกัน" ทุกคนหันมาทางอุไร ว่าไงๆ
"ที่จริง ตอนนั้นชั้นก็ชอบเธอนะ ชอบมากด้วย"
"แล้วมัยเลิกกัน"
"ชั้นเสียดายความเป็นเพื่อน ถ้าเราเป็นเพื่อนกัน เราจะรักกันตลอดไป แต่ถ้าเป็นแฟนกัน เราอาจเลิกกัน โกรธกัน ไม่พูดกัน ไม่ดีเหรอ ตอนนี้เราก็ยังเป็นเพื่อน เพื่อนรัก รักกันทุกปีตอนวันเลี้ยงรุ่นไง"
ก็จริงของเธอแต่ถ้าอุไรไม่แอบกระซิบอะไรบางอย่าง ก็คงหลงชื่นชมอุไรว่าเธอช่างเข้าใจความหมายของคำว่า รักเพื่อน เพื่อนรัก อย่างลึกซึ้ง
เธอแอบกระซิบว่า
" แกไม่รู้อะไร พอใกล้ชิดกันชั้นก็เห็นว่าเขาขาโก่งมากเลยนะ ถ้าแต่งงานมีลูก แล้วลูกขาโก่งชั้นจะทำไงละ"
แต่เราก็เห็นว่าทั้งคู่ยังคงเป็นเพื่อนรักกันตลอดมา และขอให้เป็นเพื่อนกันตลอดไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น